Een kaars voor de troosters

“Mijn geliefde was plotseling overleden. Rouwen is dan je nieuwe baan voor hele dagen. De weekends niet vrij en je wordt niet ingewerkt.  Op het menu staat rouw. Elke dag weer rouw, iets anders biedt het menu niet. Een bord met rouw; één grote vette brok. Taai, vol zenen en klonten.

Gaandeweg ontdek je dat die rouw op een bedje ligt, een liefdevol gerangschikt bedje, bestaande uit de mensen om je heen.

En voor die mensen wil ik op Allerzielen een kaarsje opsteken, voor al die troosters m/v. De dode kreeg alle aandacht, was immers al die tijd het onderwerp van gesprek, terecht. Terwijl jij jezelf aan het reconstrueren bent, zet de trooster koffie.”

Enkele passages uit een indrukwekkende ingezonden brief in Trouw op 2 november. De schrijfster gaf toestemming om haar brief over te nemen.Lees hier de ingezonden brief